4/θ Δημοτικό Σχολείο Παρανεστίου Δράμας
4.1 Ο Φρίξος, η Έλλη και το χρυσόμαλλο δέρας
Στον Ορχομενό της Βοιωτίας ζούσε κάποτε ο βασιλιάς Αθάμας με τη γυναίκα του τη Νεφέλη και τα δυο τους παιδιά, το Φρίξο και την Έλλη. Η Νεφέλη όμως πέθανε και ο Αθάμας παντρεύτηκε μια άλλη γυναίκα, την Ινώ.
Ο Φρίξος, η Έλλη και το χρυσόμαλλο δέρας
κάνε κλικ πάνω στο εικονίδιο και μάθε για τις περιπέτειές τους
Το ανάκτορο του Αθάμαντα στον Ορχομενό
(Καλλιτεχνική αναπαράσταση)
Η Ωκεανίδα Νεφέλη χρησιμοποιώντας θαλάσσια ζώα για τις μετακινήσεις της
Η Ινώ μισούσε τον Φρίξο και την Έλλη. Γι’ αυτό κάλεσε τις γυναίκες του Ορχομενού και τις έπεισε να ψήσουν το σιτάρι που θα έσπερναν οι άνδρες τους, γιατί έτσι θα είχαν καλύτερη σοδειά. Το ψημένο όμως σιτάρι δε φύτρωσε καθόλου και οι κάτοικοι του Ορχομενού εκείνη τη χρονιά πεινούσαν.
Ο βασιλιάς έστειλε ανθρώπους στο μαντείο των Δελφών να ρωτήσουν γιατί δε φύτρωσε το σιτάρι. Η Ινώ όμως πλήρωσε τους απεσταλμένους του βασιλιά για να πουν ψέματα. Είπαν λοιπόν, πως ο χρησμός της Πυθίας έλεγε ότι, για να ξανακαρπίσει η γη, ο βασιλιάς έπρεπε να θυσιάσει στο βωμό του Δία τον γιο του, τον Φρίξο.
Ο Αθάμας αποφάσισε να θυσιάσει το παιδί του, όμως η μητέρα του, η Νεφέλη, έστειλε ένα χρυσόμαλλο κριάρι, που πήρε στη ράχη του τον Φρίξο και την Έλλη και πέταξε μακριά προς την Ανατολή.
Το κριάρι πέρασε πετώντας πάνω από το Αιγαίο. Όταν όμως περνούσε τη στενή θάλασσα ανάμεσα στη Θράκη και στη Μικρά Ασία, η Έλλη ζαλίστηκε, έπεσε και πνίγηκε. Από τότε η θάλασσα αυτή ονομάστηκε Ελλήσποντος.
Λυπημένος ο Φρίξος συνέχισε το ταξίδι του, ώσπου έφτασε στην Κολχίδα. Εκεί θυσίασε το κριάρι στο Δία και το χρυσόμαλλο δέρμα του, ή δέρας, όπως λεγόταν, το χάρισε στο βασιλιά της Κολχίδας, τον Αιήτη, που τον φιλοξενούσε. Εκείνος το κρέμασε σε μια βελανιδιά στο δάσος του θεού Άρη κι έβαλε έναν ακοίμητο δράκο να το φυλάει.
Copyright 2014 Δημοτικό Σχολείο Παρανεστίου.