4.2. Πελίας και Ιάσονας

4.2 Πελίας και Ιάσονας

Πελίας και Ιάσονας

κάνε κλικ πάνω στο εικονίδιο

Ο βασιλιάς της Ιωλκού, ο Αίσονας, έφτασε μια σκοτεινή νύχτα στο βουνό Πήλιο μαζί με το μικρό του γιο, τον Ιάσονα. Ο αδερφός του, ο Πελίας, είχε αρπάξει το θρόνο του κι ο Αίσονας, επειδή φοβόταν για τη ζωή του γιου του, τον έφερε κρυφά στο Πήλιο στη σπηλιά του Κενταύρου Χείρωνα.

Ο Ιάσονας όταν έγινε 20 χρονών, αποφάσισε να γυρίσει στην Ιωλκό, για να πάρει πίσω από τον Πελία τον θρόνο του πατέρα του. Στην όχθη ενός ποταμού, συνάντησε μια γριούλα που τον παρακάλεσε να την περάσει απέναντι. Ήταν η θεά Ήρα μεταμορφωμένη, που ήθελε να δοκιμάσει την καλοσύνη του. Ο Ιάσονας την πήρε στους ώμους του. Προσπαθώντας όμως να περάσει το ποτάμι έχασε το ένα του σανδάλι κι έφτασε στην πόλη μονοσάνδαλος.

Ο Πελίας, είχε πάρει χρησμό από το μαντείο των Δελφών που έλεγε: «να φοβάσαι το μονοσάνδαλο»! Όταν λοιπόν είδε τον Ιάσονα, κατάλαβε ποιος ήταν και ταράχτηκε πολύ. Κι όταν ο Ιάσονας του ζήτησε τον θρόνο του πατέρα του, του είπε ότι θα του τον έδινε, αν του έφερνε από την Κολχίδα το χρυσόμαλλο δέρας.

Ο Ιάσονας δέχτηκε και παρήγγειλε στον Άργο, να του φτιάξει ένα καράβι με 50 κουπιά. Η Ήρα βοήθησε να φέρουν κορμούς πεύκων από το Πήλιο και με τη βοήθεια της Αθηνάς ο Άργος έφτιαξε ένα πολύ γερό καράβι. Η ίδια η Αθηνά κάρφωσε στην πλώρη του ένα κομμάτι ξύλο από την ιερή βελανιδιά του Δία στη Δωδώνη, που είχε ανθρώπινη μιλιά και προφήτευε το μέλλον. Το καράβι ονομάστηκε Αργώ.

Τον Ιάσονα ήρθαν να βοηθήσουν πενήντα ακόμη ήρωες απ’ όλη την Ελλάδα. Ανάμεσα τους ήταν ο Ηρακλής, ο Θησέας και ο περίφημος μουσικός, ο Ορφέας. Όλοι αυτοί ονομάστηκαν Αργοναύτες.

Ταξιδεύοντας για την Κολχίδα, οι Αργοναύτες σταμάτησαν στη Θράκη. Εκεί συνάντησαν το μάντη Φινέα, που τους φανέρωσε ότι θα συναντούσαν στο ταξίδι τους τις Συμπληγάδες πέτρες και τους συμβούλεψε, πριν περάσουν ανάμεσα τους, ν’ αφήσουν πρώτα ένα περιστέρι να περάσει. Αν περνούσε το περιστέρι, θα περνούσε και η Αργώ.

Οι Αργοναύτες - Οι σύντροφοι του Ιάσονα

Ορφέας και Ευρυδίκη

Μήκος 28,5 μ., Πλάτος 4 μ.,

Ύψος κήτους 2 μ.

Αριθμός κωπηλατών 50

Μετά την Αργοναυτική εκστρατεία, ο Ορφέας επέστρεψε στην Θράκη και ζούσε όπως και πριν, τριγυρίζοντας μέσα στο δάσος, παίζοντας τη λύρα του και τραγουδώντας.
Εκεί συναντήθηκε με την νύμφη Ευρυδίκη την οποία αργότερα παντρεύτηκε. Η ευτυχία τους όμως δεν κράτησε για πολύ.

(ΠΗΓΗ: RMNOUSIA)

Μια μέρα που έτυχε να ξεφύγει από την καταδίωξη ενός σάτυρου, η Ευρυδίκη τσιμπήθηκε από ένα φίδι που ήταν κρυμμένο στα χόρτα. Το τσίμπημα ήταν θανατηφόρο. Έτσι, ο Ορφέας ήταν απαρηγόρητος.
Το τραγούδι του λένε ότι ήταν τόσο λυπητερό που ακόμα και οι πέτρες ράγιζαν. Έτσι, οι θεοί του Ολύμπου του επέτρεψαν να κατέβει στον Άδη, στο βασίλειο του Πλούτωνα για να ξαναβρεί την Ευρυδίκη και με την απόφαση, είτε να την φέρει πίσω στον κόσμο, είτε να μείνει για πάντα εκεί μαζί της.

Με τη μελωδία της μουσικής του αποκοίμισε τον φοβερό Κέρβερο, τον φύλακα των ψυχών και κατάφερε να περάσει τις πύλες του Άδη. Ο Πλούτωνας τον φιλοξένησε στο παλάτι του και λύγισε στα παρακάλια του, στην θλίψη και στον πόνο της μαγευτικής μουσικής του και δέχτηκε να αφήσει την Ευρυδίκη να φύγει, με έναν όρο: Στον δρόμο της επιστροφής για τον επάνω κόσμο, μπροστά θα πηγαίνει αυτός και πίσω του θα ακολουθεί η Ευρυδίκη. Μέχρι να φθάσουν στον προορισμό τους ο Ορφέας δεν έπρεπε ούτε μια φορά να γυρίσει να δει την Ευρυδίκη, αλλιώς θα την έχανε για πάντα!

Ο Ορφέας δέχθηκε τον όρο του Πλούτωνα, φθάνοντας όμως κοντά στην έξοδο, ο Ορφέας έχασε την υπομονή του, παρασύρθηκε από την αγάπη του και την λαχτάρα να ξαναδεί την Ευρυδίκη και γύρισε να την κοιτάξει.
Η Ευρυδίκη ξαφνικά χάθηκε, επιστρέφοντας στο σκοτεινό παλάτι του Άδη και ο Ορφέας έμεινε ξανά μόνος του για πάντα! Άδικα έκλαψε και θρήνησε για την ανοησία του ο Ορφέας. Προσπαθώντας να ξεπεράσει τον πόνο του άρχισε να τριγυρίζει πάλι στα δάση με την λύρα του και να τραγουδά γα τον χαμό της Ευρυδίκης. Πολλές νύμφες του δάσους θέλησαν να ζήσουν μαζί του, αυτός όμως τις αγνοούσε και καμιά δεν πήρε ποτέ τη θέση της Ευρυδίκης πλάι του.